นายวิมุติ บันทึกการเดินทางของนายวิมุติ โลกสีเขียว หลาน สหายลาดกระบัง

แชงกรีลา ย่าติง ลี่เจียง

17-26 ตุลาคม 2557



18 ตุลาคม 2557


เรามาถึงจงเตี้ยนหรือแชงกรีลาตอนแปดโมงเช้าตามเวลา เมื่อลงจากรถบัส ก็ต้องรีบกุลีกุจอไปจองตั๋วไปเต้าเฉิงสำหรับวันรุ่งขึ้นทันที เป็นอีกด่านหนึ่งที่ต้องลุ้นว่าจะมีตั๋วหรือไม่ ถ้าไม่มีก็ต้องเหมารถไปซึ่งคงต้องจ่ายเพิ่มไม่น้อย แต่เราก็โชคดีได้ตั๋วทั้ง ๑๔ ที่นั่ง เป็นอันว่าเรื่องน่ากังวลเกี่ยวกับการเดินทางก็หมดไปแล้ว เพราะการเดินทางที่เหลือถัดจากนี้จะง่ายไม่มีอะไรให้ลุ้นแล้ว

เช้านี้อากาศหนาวมาก พอลงรถมาก็ต้องเปิดเป้หยิบเสื้อหนาวมาใส่กันทุกคน ท้องฟ้าใสแจ๋ว แดดจ้า นับเป็นนิมิตดี เรากินมื้อเช้ากันที่ร้านติดสถานีขนส่งก่อนที่จะเรียกรถแท็กซี่ไปหาที่พัก เซงแนะนำว่าควรพักที่โรงแรมใกล้เมืองเก่าจะเที่ยวสะดวก เพราะการขนสัมภาระจะง่าย และค่าที่พักจะไม่แพง เหตุผลดี ว่าแล้วก็ตามเขาไป

เดินหาของกิน






บะหมี่หน้าตาดี มาเป็นหม้อ ต้องแบ่งสองคนหม้อ รสชาติดี


โรงแรมแรกที่มาดูเข้าท่าดี แต่ติดตรงที่เขาดันไม่รับชาวต่างชาติ ติดขัดกฎระเบียบอะไรก็ไม่รู้ จึงต้องหาที่ใหม่ซึ่งก็อยู่ห่างจากที่เดิมแค่สองห้อง โรงแรมนี้ชื่อ หยุนเผิงซางวู่จิ่วเตี้ยน ห้องหับใช้ได้ ค่าพักห้องเตียงคู่สองคนแค่คืนละ ๕๐ หยวน จึงเปิดกัน ๗ ห้อง ๑๔ คนพอดี หลังจากจัดแจงเข้าห้องพัก ล้างหน้าล้างตาเสร็จ ก็พร้อมจะออกเที่ยวกันแล้ว ตอนนี้เวลาเที่ยงกว่า ๆ มีเวลาครึ่งวัน ที่เที่ยวที่เล็งไว้ก็คือ อุทยานผู่ต๋าชั่ว ซึ่งก็คือสู่ตูหูกับปี้ตาไห่ที่เคยไปนั่นเอง

เมืองหนาวแบบนี้ยังอุตส่าห์ติดแอร์




ป้ายรณรงค์ให้ป้องกันเอดส์


มันคือที่เขี่ยบุหรี่


ติดต่อซื้อตั๋วเข้าอุทยาน หัวละ ๒๓๕ หยวนเลยทีเดียว


ปากทางเข้าเมืองเก่าจงเตี้ยน เรายังไม่ได้มาเที่ยวที่นี่ แค่มาแวะซื้อตั๋วเข้าอุทยานผู่ต๋าชั่ว




เส้นทางเที่ยวอุทยานยังคงเป็นเหมือนเดิมอย่างที่เคยมา นั่นคือรถบัสอุทยานพามาส่งที่สู่ตูหู เดินจนสุดสู่ตูหูแล้วก็ขึ้นรถอีกครั้งเพื่อไปยังปี้ตาไห่ เดินจนสุดปี้ตาไห่ก็ขึ้นรถบัสอุทยานกลับมาที่ทางเข้า



มันคือส้วม
























































อีกฟากหนึ่งของทะเลสาบ










นกเด้าลมอะไรสักอย่าง










เท้งกับเลนส์บ้องขาว ลองใช้แล้วบอกว่าสู้ 85 f/1.8 ไม่ได้




เผยแพร่ : 16 พ.ย. 64 แก้ไขครั้งล่าสุด : 28 พ.ย. 65