ล่องทะเลทรายโกบี คารวะจิ๋นซีที่ซีอาน เบิกบานใจเอ๋อจีน่า ลั้นลาฮั่วซาน

14 ตุลาคม 2556 (ต่อ)

ที่ร้านค้าหน้าสุสาน มีร้านขายของฝากนิดหน่อยตามประสาแหล่งท่องเที่ยว มีตุ๊กตาอูฐหน้าตาน่ารักขายอยู่ เลยซื้อไปเป็นของฝากสักหน่อย ซื้อกันคนละตัวสองตัว ต่อปากแทบฉีกได้ราคาตัวละ 12 หยวน บนอุบไปตาม ๆ กัน

หลังจากเยี่ยมชมสุสานราชวงศ์ซีเซี่ยแล้ว เราก็เดินทางต่อไปยังหยินชวน ซึ่งก็อยู่อีกไม่ไกล นั่งรถไม่ทันเมื่อยก็ถึงหยินชวนแล้ว รถมาส่งเราที่สถานีรถไฟหยินชวน เวลายังไม่เย็นสักเท่าไหร่ เราตั้งใจว่าจะเอาสัมภาระฝากไว้ที่สถานีรถไฟแล้วเข้าไปเที่ยวเมือง กินมื้อเย็น ก่อนจะกลับมาสถานีรถไฟเพื่อขึ้นรถไฟตอนหัวค่ำ แต่หาที่ฝากของไม่เจอ ต้องเดินหากันขาลาก พบจุดฝากของเหมือนกัน แต่ไม่มีเจ้าหน้าที่ประจำ เหมือนไม่เปิดให้บริการ เรามองหน้ากันเลิกลั่กเอาไงดี ครั้นจะหอบสัมภาระชุดใหญ่เข้าเมืองก็จะดูบ้าหอบฟางไปหน่อย แล้วเมืองก็ไม่ใช่อยู่ใกล้ ๆ เวลาที่เหลือ ก็ใช่ว่าเหลือเฟือ พอมองเข้าไปในอาคารของสถานีก็เห็นว่ามีร้านค้าอยู่บ้าง จึงตัดสินใจเข้าสถานีเลยก็แล้วกัน ไปหากินข้างใน





หลังอาหารเย็น หลายคนไปซื้อขนมและของฝากกัน เรื่องตุ๊กตาอูฐกลับมาเป็นประเด็นอีกครั้ง เพราะร้านค้าในนี้ขายกันแค่สิบหยวนเท่านั้น คนที่ซื้อที่สุสานมาแล้วเกิดรู้สึกเสียเชิง ทนไม่ได้ จึงต้องไปซื้อเพิ่มเพื่อเฉลี่ยให้มันถูกลง สุดท้ายก็หิ้วกลับมาอีกคนละสองสามตัว ราวกับจะเอาไปขายที่เมืองไทย