นายวิมุติ บันทึกการเดินทางของนายวิมุติ โลกสีเขียว หลาน สหายลาดกระบัง

ล่องทะเลทรายโกบี คารวะจิ๋นซีที่ซีอาน เบิกบานใจเอ๋อจีน่า ลั้นลาฮั่วซาน

7-16 ตุลาคม 2556



11 ตุลาคม 2556


วันนี้เป็นวันป็อปลาร์บูชา เราจะเที่ยวชมป่าป็อปลาร์กัน ซึ่งถือเป็นไฮไลต์ของการเดินทางของเราในครั้งนี้ ป่าป็อปลาร์จะดูสวยที่สุดเมื่อต้องแสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้า ดังนั้นวันนี้เราจึงตื่นแต่เช้าตรู่ โอ้เอ้ไม่ได้ ตื่นมาก็ต้องรีบเก็บข้าวเก็บของย้ายที่พักเลย ไม่ต้องเช็คเอาต์ ไม่ต้องบอกเจ้าของบ้าน เพราะเจ้าของบ้านทิ้งบ้านไว้ให้เราครองตั้งแต่เมื่อคืน เราติดต่อที่พักรายใหม่ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว นัดไว้ว่ามารับตั้งแต่เช้า แต่กว่าจะมารับ ก็ต้องโทรตามแล้วตามอีก เวลาทองเสียไปฟรี 

ที่ซอยหน้าบ้านพัก




ฤดูหนาวที่นี่คงโหดมาก ประตูหน้าต่างทุกบานต้องทำสองชั้น กำแพงบ้านหนาประมาณหนึ่งฟุต




ที่พักใหม่นี้อยู่กลางเมืองเอ๋อจีน่าเลย เป็นเกสต์เฮาส์ห้องแถว ห้องใหญ่นอนรวม มีห้องน้ำอย่างดี วันนี้เราเสียเวลาตอนเช้าไปมากแล้ว กว่าเราจะย้ายเข้าที่พักใหม่ วางข้าววางของ กินมื้อเช้า นั่งรถไปถึงป่าป๊อปลาร์ก็ปาเข้าไปเก้าโมงกว่า แสงแดดอ่อน ๆ ยามเช้าหายไปหมดแล้ว ตอนนี้แสงแข็งโป๊ก จะดูยังไงสวยล่ะเนี่ย

ป็อปลาร์ (poplar) หรือที่คนจีนเรียกหูหยาง (胡杨) เป็นไม้ยืนต้นผลัดใบกลุ่มเดียวกับกับแอสเพนและคอตตอนวูด เป็นไม้โตเร็ว งอกง่าย ตายยาก กิ่งไม้ร่วงลงทรายก็แทงรากงอกเป็นต้นใหม่ได้แล้ว ป็อปลาร์ที่นี่สูงไม่มาก ส่วนใหญ่สูง 7-8 เมตร ใบของป็อปลาร์ซึ่งเป็นที่มาของเสน่ห์ของสถานที่นี้ก็น่าสนใจ ในป็อปลาร์ต้นเดียวกัน อาจมีใบได้หลากหลายรูปแบบต่างกันไปราวกับเป็นคนละสายพันธุ์ กิ่งอ่อนที่ขึ้นข้างลำต้นจะแตกใบที่เรียวแหลมคล้ายใบยูคาลิปตัส ต่างจากส่วนอื่นที่ใบเป็นรูปกลมขอบหยักคล้ายขยุ้มตีนแมว ครั้งแรกที่ผมเห็นใบที่กิ่งอ่อนข้างลำต้น คิดไปว่ามันคือกิ่งของไม้กาฝาก แต่ความจริงไม่ใช่ เป็นกิ่งของป็อปลาร์เองนั่นแหละ





ที่นี่จัดแบ่งพื้นที่เป็นส่วน ๆ เรียกชื่อเป็นอีเต้าเฉียว เอ้อเต้าเฉียว ซานเต้าเฉียว .. ไปเรื่อยจนถึงปาเต้าเฉียว ข้อมูลที่คุ้งสืบมาระบุว่า ส่วนสวย ๆ คือ เอ้อเต้าเฉียว ซานเต้าเฉียว ซื่อเต้าเฉียว และปาเต้าเฉียว ส่วนอื่น ๆ ข้ามไปได้

เราต่างคนต่างแยกกันเดินชมตามอัธยาศัย ไม่ต้องกลัวหลง เพราะพื้นที่ไม่ได้กว้างใหญ่มากมายนัก ถึงจะพลัดจากกลุ่มก็ไม่เป็นไร ตามหากันไม่ยาก ห้าสาวเกาะกลุ่มกันเหนียวแน่นตลอด เพลิดเพลินกับการถ่ายภาพโพสท่ากันอย่างสนุกสนาน ส่วนทีเหลือแยกวงหมด ผมเดินวนไปวนมา ระหว่างเอ้อเต้าเฉียวกับซานเต้าเฉียวหลายรอบ ถ่ายรูปเรื่อยเปื่อย มาดูรูปทีหลังแล้วให้นึกว่ารูปไหนถ่ายตรงไหนก็นึกไม่ออก เมาป็อปลาร์ไปหมดแล้ว











































































หูหยางก็เป็นอาหารอูฐด้วย






เผยแพร่ : 13 พ.ย. 56 แก้ไขครั้งล่าสุด : 16 พ.ย. 64