ล่องทะเลทรายโกบี คารวะจิ๋นซีที่ซีอาน เบิกบานใจเอ๋อจีน่า ลั้นลาฮั่วซาน

9 ตุลาคม 2556

รถไฟขบวนนี้แล่นนิ่มมาก ตอนแล่นกับตอนจอดแทบจะไม่ต่างกัน จะรู้สึกตัวบ้างก็ตอนออกตัวเท่านั้น เมื่อคืนเราจึงหลับเป็นตายไม่มีอะไรกังวล ตื่นนอนตามอัธยาศัย 







เรามาถึงหยินชวนเอาราวเก้าโมงกว่า ที่นี่เรามีนัดพบกับสหายร่วมทางอีกสองคนที่จะมาสมทบ เดินออกจากสถานีก็เห็นชูป้ายหราเลย พี่สองคนนี้ชื่อพี่เบิ้ม และพี่ตื้ด เป็นรุ่นน้องนิติศาสตร์ของท้วง เป็นยอดนักเที่ยวเหมือนกัน จริงๆ แล้วเขามีประสบการณ์เที่ยวต่างประเทศมากกว่าพวกเราเสียอีก ตอนนี้กลุ่มเรามีทั้งสิ้น 11 คน ครบทีมแล้ว





เราไม่ได้มาเที่ยวอะไรที่หยินชวน หยินชวนเป็นเพียงจุดต่อรถเท่านั้น ลงรถจากหยินชวนก็หารถเพื่อที่จะต่อไปยังเมืองอาลาซ่านจั่วฉี แต่ปัญหาตอนนี้คือ ต้องนั่งรถคันไหนไปล่ะ? เราเสียเวลายืนรออยู่ที่ริมถนนหน้าสถานีรถไฟอยู่นานมาก โดนแดดเผาจนเกรียมไปหมด จนกระทั่งต้องเดินไปถามคนโน้นคนนี้ เดินหากันแทบจะรอบสถานี ในที่สุดก็พบจุดขึ้นรถ ท่ารถอยู่ใกล้ ๆ ทางออกสถานีนี่เอง 





อาลาซ่านจั่วฉี (阿拉善左旗) อยู่ห่างจากหยินชวนประมาณร้อยกว่ากิโลเมตร ถนนหนทางดี รถวิ่งสบาย ๆ แค่สองชั่วโมงก็มาถึงแล้ว